अचेल

मिल्नु छ आखिर एकदिन माटोसँग,यी कङंकड,गिटी,बालुवासँग
अभुतपुर्ब साईनो गाँस्ने रहर जागेको छ अचेल
निसासियो जिन्दगी मान्छेहरुबिच स्वार्थ र पापले,समुन्द्रछेउ कतै
एकलै दिल खोलेर हाँस्ने रहर लागेको छ अचेल।

बाँच्न

न आफुलाई केही गर्न सकियो
न अरुलाई केही गर्न सकियो
बाँच्न गाह्रो भैसक्यो यहाँ,
बरु मृत्‍युसँग दुरी नजिकियो।

लत्

तिम्रो यादमा चुरोट पिएँ…

तिम्रो यादमा रक्सि पिएँ,

धन्न एक् हप्तामै दुबै लत् छुट्यो cos,,,

यो ज्यान अर्कि सून्दरीलाई सुम्पिदिएँ ।

बैरागी

बैरागी भै बाचिरछ नभन्नु कसैले,

सम्पतिको नाम्मा एउटै तन् छ हजुर्:

आफुले लाउन खन नपायेनी के भो र?

अरुलेनै लाको खाको हेरेर मर्न मन् छ हजुर्…………………।

हामी बीच

उनले हेरिन मैले हेरें

फेरी मैले हेरें उनले हेरिन ,

हामी बीच हेराहेरको कथा लामो छ

न उनी बोल्छिन न म बोल्छु

बोल्दै नबोली सिद्दिन लाको ,

हामी बीच मयाप्रेमको बेथा लामो छ।

गरिब खुन

कस्को पो हुन्न र मन कोमल तन छुनलाई हजुर

मेरो पनि थिएन नि मन ब्रमचारि हुनलाई हजुर
रसबिग्यान जन्दिन म के हुन्छ नारिहृदयभित्र
नजिकिन खोज्दा ताढिएर झन् परो रुनलाई हजुर
पित्तलै पित्तल परे जस्तो छ मेरो भागमा
लेखेनकि के हो भाबिले पाउन सुनलाई हजुर

सबैको जोडि छुट्याउछ भन्छन् इश्वोरले नै

छुट्यानकि के हो यो गरिब खुनलाई हजुर

सम्पतिको नाममा बुढिआमा र एककोठे घर छ

बिहे भैहालेनि गारो सुहागरातको कुनालाई हजुर ।

आधुनिकता

छ् या आधुनिकतापनि चरमचुलि गाको छ

"छोरी पढाउन हुन्न"उक्ति सार्थक भाको छ

धरान,काठमान्डु,पोखरा सार्बजनिक स्थलमै

केटासँग लडिबुडि खेल्या पत्रीकामै आको छ

कुमारित्व के ले मापन गरुँ म हरे शिव!

सिताको योनिमा पनि पाण्डबहरु गनाको छ

कुमार छु मै बैरागि पबित्रा कोहि नभेटाँउदा

लिङ्ग काटि महादेवलाई चडाँउझै बनाको छ।